Tiburs

Tiburs
Tībur, ŭris, n., an ancient town of Latium on both sides of the Anio, now Tivoli:

Tiburque superbum,

Verg. A. 7, 630; Hor. C. 2, 6, 5:

supinum,

id. ib. 3, 4, 23:

udum,

id. ib. 3, 29, 6; id. Ep. 1, 8, 12; 2, 2, 3:

pronum,

Juv. 3, 192:

vacuum,

quiet, Mart. 1, 13, 1; 4, 64, 32. — Hence,
A.
Tīburs, urtis, adj., of or belonging to Tibur, Tiburtine:

populus,

Liv. 8, 12; cf.:

SENATVS POPVLVSQVE TIBVRS,

Inscr. Orell. 113 and 3728: hostis, Liv. 7, 11, 4:

via,

Hor. S. 1, 6, 108:

moenia,

Verg. A. 7, 670:

poma,

Hor. S. 2, 4, 70:

Fauni,

Stat. S. 1, 3, 99:

bibliotheca,

Gell. 19, 5, 4. — Subst.: Tīburs, urtis, n., the Tiburtine territory:

in Tiburti,

Varr. R. R. 1, 9, 6; Cic. Att. 8, 14, 3; id. de Or. 2, 55, 224; for which: in Tiburte, Glaucia ap. Cic. de Or. 2, 65, 263; Gell. 19, 5, 1. — In plur.: Tīburtes, um, m., the inhabitants of Tibur, the Tiburtines, Plin. 16, 44, 87, § 237; Liv. 7, 11; Tac. A. 14, 22 med.; Front. Aquaed. 6 and 66; Verg. A. 11, 757; Inscr. Orell. 1817; 2239; 3114; 3851. —
B.
Tī-burtīnus, a, um, adj., of Tibur, Tiburtine:

terra,

Prop. 4 (5), 7, 85:

oves,

Mart. 7, 80, 12:

ficus,

Plin. 15, 18, 19, § 70:

lapis,

id. 36, 6, 5, § 46; 36, 22, 48, § 167:

frigora,

Mart. 4, 57, 10:

Diana,

id. 7, 28, 1:

via,

leading from the Esquiline gate towards Tibur, Plin. Ep. 7, 29, 2.— Subst.: Tībur-tīnum, i, n., the Tiburtine villa (of Scipio):

in Tiburtino Scipionis,

Cic. Phil. 5, 7, 19; Sen. Ben. 4, 12, 4.—
C.
Tīburnus, a, um, adj., of Tibur, Tiburtine:

Anio,

Prop. 3, 22, 23. — Subst.: Tīburnus, i, m., an inhabitant of Tibur, a Tiburnian, Stat. S. 1, 3, 74; also, kat exochên, for Tiburtus, the founder of Tibur, Hor. C. 1, 7, 13.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Bertrand Capmartin de Chaupy — L abbé Bertrand Capmartin de Chaupy, né le 14 septembre 1720 à Grenade sur Garonne et décédé en 1798 à Paris, est un écrivain et archéologue français, connu pour avoir découvert la maison de campagne d Horace. Sommaire 1 Biographie 2… …   Wikipédia en Français

  • List of Roman cognomina — NOTOC This is a list of Roman cognomina.AAbercius, Abito, Acacius, Acaunus, Achaicus, Acilianus, Adauctus, Adepphius, Adjutor, Adranos, Adventus, Aeacus, Aebutus, Aemilianus, Aetius, Afer, Agaptus, Agatopus, Agelastus, Agorix, Agricola, Agrippa,… …   Wikipedia

  • Liste römischer Cognomina — Dies ist eine Liste römischer Cognomina. Zur Verwendung siehe Römische Namen. Inhaltsverzeichnis A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z …   Deutsch Wikipedia

  • Liste Des Cognomina — Notes et références Liste des cognomina pluriel du latin cognomen, « surnom » romains Sommaire : Haut A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X …   Wikipédia en Français

  • Liste de cognomina — Liste des cognomina Notes et références Liste des cognomina pluriel du latin cognomen, « surnom » romains Sommaire : Haut A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X …   Wikipédia en Français

  • Liste des cognomina — Notes et références Liste des cognomina pluriel du latin cognomen, « surnom » romains Sommaire : Haut A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y …   Wikipédia en Français

  • Procyon (cognomen) — Liste des cognomina Notes et références Liste des cognomina pluriel du latin cognomen, « surnom » romains Sommaire : Haut A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X …   Wikipédia en Français

  • Tiburce — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Tiburce, en latin Tiburtius, est un nom propre qui vient du latin tiburs signifiant « originaire de Tibur », aujourd hui Tivoli[1] et qui peut… …   Wikipédia en Français

  • Italien (Geographie) — Italien (Geographie). Der Garten der Hesperiden, das Land, wo »die Orangen in dunklem Laube glühn,« das Rom s Größe und Fall sah, von wo aus St. Petri Stuhl die ganze Christenheit beherrschte; denkwürdig durch eine doppelte Vergangenheit, reich… …   Damen Conversations Lexikon

  • travertine — /trav euhr teen , tin/, n. a form of limestone deposited by springs, esp. hot springs, used in Italy for building. Also, travertin /trav euhr tin/. [1545 55; < It travertino, equiv. to tra across ( < L trans TRANS ) + (ti)vertino < L Tiburtinus,… …   Universalium

  • RUBELLIUS Blandus — cuius Pater Consularis, avus Tiburs eques Roman. Iuliam Drusi filiam, quondam Neronis uxorem, Ser. Galbâ. L. Sulla Consulib. in matrimonium accepit. Tacit. l. 3. Annal. c. 23. 51. l. 6. c. 27. et 45 …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”